Category: Journals

ยอมแพ้ เราอ่าน “มันทำร้ายเราได้แค่นี้แหละ” ไปได้สามหน้าก็ขอวางลง ไม่ไหวจริงๆ รู้สึกโลกมืดมากๆ เลยต้องมานั่งตั้งสติพิมพ์ลงในโซเชียล แค่ประโยคในหน้าที่สามที่บอกว่า “นี่ประเทศไทย สิทธิมนุษยชนยังมาไม่ถึง” ในขณะที่ชาตะชีวิตของคนเขียน ณ ตอนนั้นอยู่หลังลูกกรง เราทนอ่านต่อไม่ได้จริงๆ

สื่อควรเป็นกลางไหม? สำหรับเราสื่อเป็นกลางไม่ได้อยู่แล้ว เพราะว่าโลกใบนี้ หรือแค่ในประเทศนี้ มีเรื่องราวเกิดขึ้นในแต่ละวันร้อยแปดพันเก้า ไม่มีสื่อไหนสามารถนำเสนอได้ทุกเรื่องหรอก

ความสัมพันธ์เรากับคณะอักษร จุฬา ไม่ค่อยสู้ดีนัก ตั้งแต่วันแรกที่สอบติด เพราะใจจริงเราไม่ได้อยากเข้าที่นั่น เราอยากเข้าสถาปัตย์ ที่ม.ลาดกระบัง เพื่อไปเรียนภาพยนตร์กับเพื่อนหญิงม.ปลาย ที่เป็นรักแรกของเรามากกว่า แต่เราไม่มีปัญญาวาดรูป และดันเก่งเรื่องวิชาการ ประกอบกับโดนกระแสกดดันจากที่บ้าน เลยต้องมาเข้าคณะที่แทบจะเป็นรร.คอนแวนต์ อย่างเสียไม่ได้