มายาคติของความเป็นกลาง

Posted by

สิ่งหนึ่งที่คนไทยโดนหลอกกันมาหลายสิบปี คือเรื่อง “ความเป็นกลาง”


เราถูกหลอกจากระบบการศึกษา จากสื่อ และค่านิยมทางสังว่า “ความเป็นกลาง” คือ “ความมีขันติธรรม” “ความมีสติไม่รีบตัดสิน” “ความคิดที่รอบคอบ ที่รอให้ทุกอย่างชัดเจนก่อนค่อยเลือกข้าง” หรือบางที ก็อวยความเป็นกลางว่าเป็นเรื่อง “คนที่เข้าใจโลก” “คนที่รู้จักวางตัวให้เหมาะสม” “คนที่มีวุฒิภาวะทางความคิด” โดยเพิกเฉยต่อความจริงอันน่าอัปลักษณ์ของความเป็นกลาง


ความเป็นกลางที่แท้จริงคือการเกาะขาผู้มีอำนาจ แต่ลูบหน้าปะจมูกให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองไม่เข้าข้างใคร ความเป็นกลางคือ้ชเห็นแก่ตัวเพื่อความอยู่รอดปลอดภัยในระยะสั้น แต่ก็หวังจะได้ผลประโยชน์ในระยะยาวไปด้วย เลยต้องบอกว่าตัวเองเป็นกลาง ความเป็นกลางคือความขี้ขลาดที่จะยืนหลังตรงและพูดสิ่งที่ตัวเองคิดจากใจ แต่เอาเรื่องอ่านมากลบทับความขี้ขลาดของตัวเองไว้


หลายคนไม่เคยตระหนักด้วยซ้ำว่าการที่เราคิดว่าตัวเองสามารถวางตัวเป็นกลางได้นั้น มันมีที่มาจากการประจบผู้มีอำนาจ จนเราได้อภิสิทธิบางอย่างที่เราไม่ต้องเดือดร้อนไปกับปัญหาที่คนอื่นเจอ เราเลยสามารถเป็นกลางได้


หนึ่งในบทเรียนวิชาสังคมที่อาจารย์สอนเราตั้งแต่สมัยประถม ที่เรายังคงจำได้จนถึงทุกวันนี้คือ รากฐานของสังคมไทยคือระบบอุปถัมภ์ และเมื่ิอมีความเหลื่อมล้ำของอำนาจที่คนมีอำนาจสามารถให้คุณให้โทษกับคนด้อยอำนาจได้ โครงสร้างสังคมแบบนี้ล่ะ ที่หล่อหลอมให้คนต้องประจบและเข้าหาผู้มีอำนาจโดยอัตโนมัติ จนกลายเป็นค่านิยมประจบอำนาจ ที่ถูกปลูกฝังต่อๆ กันมาหลายชั่วอายุคน


เมื่อค่านิยมสืบต่อกันมานานเข้า มันทำให้คนเข้าใจไปจริงๆว่าการเข้าข้างผู้มีอำนาจ คือมาตรฐานกลางของสังคม เลยเกิดค่านิยม “วางตัวเป็นกลาง” ขึ้นมา ในสังคมที่มีแนวคิด “อำนาจนิยม” เป็น DNA


มันไม่มีหรอกความเป็นกลาง มันมีแต่ความขี้ขลาดที่ไม่กล้าแตะต้องผู้มีอำนาจเพราะกลัวตัวเองเสียผลประโยชน์ ของคนที่ไม่ยอมรับตัวเองเท่านั้น

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s