เราเคยอ่านจิตวิทยาบุคลิกภาพของ myer briggs มา (ถ้าใครนึกไม่ออกก็คือตัวอักษร 4 ตัวเช่น ENFP, ISTJ) หนึ่งในบุคลิกที่บอกว่าคนๆ นี้จะเป็นลิเบอรัลหรือคอนเซอร์เวทีฟ จะอยู่ในตัวอักษรที่ 2 ของบุคลิกภาพ นั่นก็คือ N หรือ S
N คือความเข้าใจด้วยการคิดและการใช้เหตุผล ย่อมาจาก Intuition ส่วน S คือ Sensing หรือการสัมผัส
คนที่เป็นตัวอักษร N มีแนวโน้มที่จะเป็นลิเบอรัลมากกว่าคนที่เป็นตัวอักษร S ที่มักจะเป็นฝั่งคอนเซอร์เวทีฟ ซึ่งเหมือนอย่างที่เราบอกไปในคราวก่อนว่า ลิเบอรัลจะถนัดในเรื่องของการใช้เหตุผล อธิบายสิ่งที่เป็นนามธรรม ส่วนคอนเซอร์เวทีฟจะโฟกัสในเรื่องของสิ่งที่ “จับต้องได้” เป็นสำคัญ
ถ้าคนที่มีบุคลิกโดยกำเนิดเป็นตัว N เขาก็มีแนวโน้มที่จะเชียร์ฝั่งลิเบอรัล จากการที่เขาจินตนาการถึงสังคมที่ดีกว่าเดิมได้ เช่น จากการฟังบรรยายเรื่อง “ความเหลื่อมล้ำ” “รัฐสวัสดิการ” “เฟมินิสต์” ฯลฯ แต่ถ้าคนที่เป็นตัว S จะเชียร์ลิเบอรัลล่ะก็ เขาต้องรู้สึกถึงผลประโยชน์หรือรางวัลที่จับต้องได้เสียก่อน ถึงจะยอมปักใจเชื่อ
ดังนั้น ถ้าลิเบอรัลจะขายไอเดียของตัวเองให้ชนะใจฝั่งตรงข้าม ลิเบอรัลต้องเป็นมากกว่า “แนวคิด” แต่ต้องเป็น “ผลประโยชน์” และผลประโยชน์นั้นจะต้องจับต้องง่าย ได้ทันที และแก้ปัญหาชีวิตของคอนเซอร์เวทีฟได้อย่างเห็นได้ชัด ถึงจะมีพลังในการโน้มน้าวใจอีกฝ่าย (ซึ่งคุณสมบัตินี้เป็นคุณสมบัติสำคัญของสินค้าขายดีทุกชนิดอยู่แล้ว)
คำถามคือ “ผลประโยชน์ที่จับต้องง่าย ได้ทันที” ของการเป็นลิเบอรัลในสังคมไทยคืออะไร? และลิเบอรัลไทยส่วนใหญ่เข้าใจความเป็นคอนเซอร์เวทีฟในเชิงลึกขนาดไหน หรือว่าเหมารวมง่ายๆว่าเป็นเผ่าพันธุ์โง่ๆ ที่ถ่วงความเจริญของประเทศอยู่?